لب کلام
صیادی و به طور کل تولید و پرورش ماهی، مهم‌ترین فعالیت اقتصادی حوزه خلیج فارس است که متاسفانه پایداری آن با تهدیدات جدی مواجه شده است، فشارهای ناشی از صید بی‌رویه و آلودگی زیست محیطی در حال افزایش است و 30 درصد از گونه‌های ناب ماهی، بیش از حد صید شده و 24 درصد کامل از بین رفته و سایرین در معرض خطر نابودی و انقراض هستند. این که چه ماهیانی در معرض نابودی هستند و چگونه باید از زیست بوم آبزیان خلیج فارس حمایت کرد، مطلبی است که در ادامه به بررسی آن می‌پردازیم.
تیشه‌ای بر ریشه آبزیان بی دفاع!
بیش از 10 گونه ماهی در خلیج فارس در خطر انقراض قرار دارند. ذخایر حلوا سفید، شوریده، صبور و هامور، قباد، راشگو و سنگسر به دلیل صید بی‌رویه و قاچاق به کشور‌های حوزه خلیج فارس و همینطور ورود فاضلاب و مواد آلی به دریا به شدت کاهش یافته و در معرض انقراض قرار دارند.
انتخاب هوشمندانه آن است که از میان ماهی‌ها آن گونه‌هایی را انتخاب کنیم که جمعیت‌های پایدار دارند و صید آن‌ها آسیبی به محیط زیست وارد نمی‌کند.
صید بی رویه و کاهش ذخایر نادرترین ماهی‌ها
صید بی رویه ممنوع! دیگر رمقی برای دریا باقی نمانده!
متاسفانه، صید بی‌رویه و غیراصولی در خلیج فارس، از جمله صید ترال، موجب آسیب دیدن زندگی دریایی آبزیان، تغییر اکوسیستم، ناپایداری شیلات و اثرات سوء بر گونه‌های تجاری خصوصاً گونه‌های در معرض خطر و افزایش بهره‌برداری از ذخایر ماهی به شکل ناپایدار و نابودی محیط زیست شده است. این موضوع می‌تواند باعث کاهش بهترین و نادرترین ذخایر ماهی و بالطبع کاهش کیفیت ماهیان صید شده شود.
تولید و پرورش ماهی در قفس؛ راهی برای تنفس و نجات زیست بوم خلیج فارس
توجه به فرآیندهای آبزی پروری به دریا فرصتی دوباره برای تنفس و بازسازی زیستگاه‌ها و تجدید ذخایر و منابع آبزیان می دهد.
پرورش ماهی در قفس؛ بهترین ایده برای نجات زیست بوم آبزیان خلیج فارس
در این میان؛ پرورش ماهی در قفس‌های دریایی یا فیش فارمینگ؛ طرحی مناسب برای نجات اکوسیستم خلیج فارس است که از مزایای بسیاری برخوردار است؛ از جمله:
- افزایش میزان تولید (تولید مقیاس پذیر)
- اشتغال زایی پایدار در شهرهای حاشیه جنوبی کشور
- حفظ ذخایر دریایی و ایجاد فرصت برای بازسازی ذخایر
- مدیریت آسان و دقیق در مقایسه با سایر روش‌ها
- بهره مندی ماهیان از محیط طبیعی دریا
- کنترل کامل بر فرایند رشد و ارتقاء سطح کیفیت و سلامت ماهی
- تنوع گونه
- ارز آوری
در این روش ماهی‌ها پس از طی دوره نوزادی، وارد قفس‌هایی در دریا میشوند و علاوه بر بهره مندی از محیط طبیعی دریا تحت کنترل دائم تولید کننده به بهترین شکل رشد می‌کنند. در نهایت بدون دستکاری در اکوسیستم، ماهی‌ای با ارزش غذایی بالا به سبد غذایی خانوار اضافه می‌شود.
در حال حاضر ماهی سی بس (سی باس) که در استرالیا آن را به نام باراماندی می‌شناسند و در دنیا طرفداران زیادی دارد به روش فیش فارمینگ در مزرعه دریایی وسیعی در خلیج فارس تولید می‌شود.
این ماهی به خاطر نداشتن بو، طعم فوق العاده، گوشت سفید، تحمل شوری بالا، رشد سریع، تکثیر آسان و توانایی تطبیق با غذای فرموله، یکی از بهترین انواع ماهیان در زمینه آبزی پروری دریایی خلیج فارس است.
محصول این مزرعه دریایی تحت نام تجاری ایناس در حال حاضر در دسترس است و شما می‌توانید ماهی سی بس را به طور مستقیم از تولید کننده بخرید.
شرایط نامساعد است، خلیج فارس را دریابیم!
انقراض یک گونه ماهی در خلیج فارس فقط به معنای کم شدن یک نوع ماهی از سبد خانوار ایرانی نیست. به هم خوردن نظم زیست بوم تاثیرات فاجعه باری در پی خواهد داشت. اتمام ذخایر یک نوع ماهی در صورتی که خودشان خوراک گونه‌های دیگر باشند، سایر گونه‌ها را هم به خاطر می‌اندازد و روی سهم غذایی سایر آبزیان تاثیر می‌گذارد. این اتفاقات منجر به کاهش یا افزایش برخی موجودات دریایی شده و این زنجیره تا آنجا که کل زیست بوم را بیمار کند پیش می‌رود. ما در این مقاله به یکی از راهکارهای نجات زیست بوم و دستیابی به تولید پایدار یعنی روش فیش فارمینگ (مزرعه دریایی) اشاره کردیم. شما چقدر به این موضوع اندیشیده‌اید و چه راهکارهایی در این خصوص به ذهنتان می رسد؟
